Mis gibi otel odasinda yalniz uzanip dizi izliyorken neden bir ilk okul cocugunun hocasindan verilen ödevleri yapma sorumlulugunu hissediyorum bu blog'la ilgili anlamadim. Istatistiklerime baktim. Son yazim 8 kere okunmus. Tabii 8 kulaga hos gelirdi 8'in 5'ini benim tiklamis olmami bilmeseydim. 3 nasil oldu onu da anlamadim ya, Türkiye'de elektrikler kesildi herhalde.
Günler burda hala sicak, hala nemli, hala tozlu ama cok heyecanli geciyo. Bugün mesela beni bir gerizekali sinegin daha issirdigini gördüm. Ilk kasintidan, simdi de fazla kasiyip ayagimi yara yaptigimdan geberiyorum! Sonra kantin'de güya biz workshop'a katilan Avrupali'lar icin hazirlanan yemekler'in fazla aci oldugunu koca koca lokmalari agzimiza aldiktan sonra fark ettik. Yakinda bir 'Otel odasi qeyfi vol.2' yazisi gelirse, bu yemeklerin bende ne tür bir etki yarattigini ögrenmis olusunuz. Son olarak ta oda'miza söyledigimiz su'yun marketlerde ki gibi 20 rupi degil de 53 rupi oldugunu ögrenip kalp krizi gecirdik (aradaki 0.34€ farki sindirmek zor olucak). Neyse, diyecegim o ki bugün fazla heyecan verici bir sey olmadi.
Workshop basladi, 4 saat boyunca hem süper sikici ingilizce konusma'lari dinledik hem de donduk. Adamlar klima'yi sadece kendi yurttaslarina göre ayarlamislar, hint'ler yelpazeyle, biz elimizden gelse atki, bere, mont'la dinledik konusmalari. Gruplarimizi belirledik, ben yine her zaman ki gibi bastan en kötü grup'a düstügüm kararini verdim diger gruplara bakmadan (hala öyle oldugunu düsünüyoum ve bu beni sinir ediyor). Aksama kadar gelecek günlerin nasil gececegini belirledik. Yarindan sonra baya yorucu bir 12 gün workshop maratonu basliyor. Ne abartmis CEPT Üniversitesi anlamadim. Almanlarin gözüne girmek icin mi, kendilerini onlardan daha sacma caliskan göstermek icin mi bilmiyorum, öyle bir program hazirlamislar ki, tuvalet icin izin almaya cekinir insan. Sabahtan aksama kadar molasiz calisma.
Benim de o yüzden erken yatmam gerekiyor. Bugünlük burda bitirip, son günlerden bir kac resim daha yüklüyorum.
(Bu kadar anne, zaten konustuk, baska cok bise yok. Ha ayagim iyi, abarttim burda biraz, merak etme.)
Günler burda hala sicak, hala nemli, hala tozlu ama cok heyecanli geciyo. Bugün mesela beni bir gerizekali sinegin daha issirdigini gördüm. Ilk kasintidan, simdi de fazla kasiyip ayagimi yara yaptigimdan geberiyorum! Sonra kantin'de güya biz workshop'a katilan Avrupali'lar icin hazirlanan yemekler'in fazla aci oldugunu koca koca lokmalari agzimiza aldiktan sonra fark ettik. Yakinda bir 'Otel odasi qeyfi vol.2' yazisi gelirse, bu yemeklerin bende ne tür bir etki yarattigini ögrenmis olusunuz. Son olarak ta oda'miza söyledigimiz su'yun marketlerde ki gibi 20 rupi degil de 53 rupi oldugunu ögrenip kalp krizi gecirdik (aradaki 0.34€ farki sindirmek zor olucak). Neyse, diyecegim o ki bugün fazla heyecan verici bir sey olmadi.
Workshop basladi, 4 saat boyunca hem süper sikici ingilizce konusma'lari dinledik hem de donduk. Adamlar klima'yi sadece kendi yurttaslarina göre ayarlamislar, hint'ler yelpazeyle, biz elimizden gelse atki, bere, mont'la dinledik konusmalari. Gruplarimizi belirledik, ben yine her zaman ki gibi bastan en kötü grup'a düstügüm kararini verdim diger gruplara bakmadan (hala öyle oldugunu düsünüyoum ve bu beni sinir ediyor). Aksama kadar gelecek günlerin nasil gececegini belirledik. Yarindan sonra baya yorucu bir 12 gün workshop maratonu basliyor. Ne abartmis CEPT Üniversitesi anlamadim. Almanlarin gözüne girmek icin mi, kendilerini onlardan daha sacma caliskan göstermek icin mi bilmiyorum, öyle bir program hazirlamislar ki, tuvalet icin izin almaya cekinir insan. Sabahtan aksama kadar molasiz calisma.
Benim de o yüzden erken yatmam gerekiyor. Bugünlük burda bitirip, son günlerden bir kac resim daha yüklüyorum.
(Bu kadar anne, zaten konustuk, baska cok bise yok. Ha ayagim iyi, abarttim burda biraz, merak etme.)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen